International Journal of Multidisciplinary Trends

Author(s): پوهنمل دکتور عبدالحق حنیف

Abstract: شناسنامه وسیله معرفت و شناخت اتباع هر کشور است و شهرت هر شخص با برخی مشخصات برجسته وی در آن درج می شود تا باشد با استناد به آن یک تبعه از حقوق و مسئولیت های شهروندی اش بهره مند گردد. سبب نگارش مقاله کنونی( بررسی فقهی و حقوقی درج نام مادر در شناسنامه) جدید بودن این موضوع است که در این اواخر سروصداهای پیرامون درج نام مادران در شناسنامه منحیث یک حق برای مادر از طرف برخی فعالان حقوق زن مطرح گردیده و احصائیه مرکزی در حال رأی زنی چگونگی درج آن است. تحقیق کنونی می تواند به حل مشکل پیش آمده پیرامون این معضله بپردازد و سوالات پیش آمده را پیرامون حکم شرعی و حقوقی موضوع حل نماید چنانچه هدف اصلی تحقیق نیز همانا واضح ساختن حدود مشروع و نا مشروع و تبیین ابعاد پیدا و پنهان آن بوده که با روشی تحقیقی و تحلیلی در روشنی نصوص شرعی و مواد قانون ثبت احوال نفوس صورت گرفته است. موضوعات عمده بحث کنونی، بیان هدف اصلی شناسنامه، مشروعیت و عدم مشروعیت درج نام مادر در شناسنامه و اهداف مرموز عقب موضوع درج نام مادر در شناسنامه می باشد. یافته های تحقیق کنونی عبارتند از: مشروعیت درج نام مادر همزمان با ذکر نام پدر، علی رغم عدم ضرورت به آن، عدم مشروعیت درج نام مادر با حذف نام پدر از کنار آن زیرا اصل در شریعت اسلامی آنست که نسب فرزند منسوب بسوی پدرش شود مگر در حالاتی که طفل از نطفه زنا به دنیا آمده باشد، یا پدرش نسب اورا نفی کرده باشد که درین صورت طفل حق دارد منسوب به مادرش شود همچنان قانون ثبت احوال نفوس افغانستان در زمینه چگونگی درج نام طفل ولدالزنا و لقیط و اختیار نام پدر یا مادر برای آنها خلاهایی دارد که باید مرفوع گردد. از آن جهت که در شرایط کنونی درج نام مادر در شناسنامه ها نیاز نیست و حتی در اکثر کشورهای اسلامی و غیر اسلامی مودل ندارد بیانگر اهداف شوم و مرموز پشت پرده است که خطرات از هم پاشیده شدن نظام خانواده و گسست رابطه نسبی میان فرزندان و پدر را در پی دارد.

Pages: 38-43 | Views: 546 | Downloads: 229

Download Full Article: Click Here